Viktor Frankl (kyk foto) het geleef in ʼn tyd toe aanvaar is dat wanneer iemand jou kwaad aandoen, ongelukkigheid jou lot is; jy kan nie veel daaromtrent doen nie. Frankl was as Jood ʼn gevangene in ʼn Nazi-strafkamp waar hy gemartel is. Op ʼn dag, kaal gestroop en alleen in ʼn kamertjie, het hy besef dat hy self kon besluit hoe al hierdie dinge hom sou beïnvloed. Hy het toe begin om diegene rondom hom te inspireer en te help om betekenis in hul lyding, en waardigheid in hul tronkbestaan te ontdek. Later skryf hy: “Daar is een ding wat nie van my weggeneem kan word nie, dit is die manier waarop ek kan kies hoe om te reageer op wat jy aan my doen.”
Omtrent 2000 jaar gelede is ʼn ander man ook kaal gestroop – maar Hy is toe aan ʼn kruis vasgespyker. Dit was Jesus. ’n Paar uur tevore het Pilatus vir Jesus verhoor en toe gesê: “Ek vind geen skuld in hierdie man nie” (Luk. 23:4). Jesus was onskuldig en het net goed gedoen. Tog het die skare hulle sin gekry. Hy is geslaan en is gekruisig. ʼn Doringkroon is op sy kop gedruk om so die spot met Hom te dryf omdat Hy gesê het dat Hy die Koning is. Bitterheid, woede en wraak sou ʼn natuurlike reaksie wees. Maar Jesus is totaal anders. Hy het anders gekies. Kyk wat het Hy gedoen terwyl Hy aan die kruis gehang het: Hy het by God gepleit om hulle wat Hom bespot, geslaan en gekruisig het, te vergewe: “Vader, vergeef hulle, want hulle weet nie wat hulle doen nie!” (Luk. 23:34). Hy het ‘n misdadiger se sondeskuld gedelg: Verder sê hy: “Jesus, dink aan my wanneer U in u koninkryk kom.” Jesus antwoord hom: “Ek verseker jou: Vandag sal jy saam met My in die paradys wees” (Luk. 23:42 – 43). Terwyl Hy vasgespyker was aan die kruis, was Hy besorg oor sy moeder: Daarna sê Hy vir die dissipel: “Daar is jou moeder.” Van daardie oomblik af het die dissipel haar in sy huis geneem (Joh. 19: 27). Tydens Jesus se verskriklike lyding het Hy gekies om nie aan sy eie smart te dink nie, maar steeds aan die mense vir wie Hy oneindig lief was.
Aan die kruis het Jesus hard uitgeroep: “My God, my God, waarom het U My verlaat?” (Matt. 27:46). Dis die uitroep van God wat in Jesus mens geword het, en wat gekies het om so die straf vir die mensdom se sonde op Homself te neem. God het die magte van die duisternis oor Jesus losgelaat, om ons so te red van hierdie magte en van die ewige duisternis sonder God. Dit is hoe die liefde lyk van ons Verlosser, ons Here en ons God. Hy het vir ons gekies. Die belangrikste vraag is of ons elkeen vir Hóm kies. As ons nie vir Jesus kies nie, het Hy verniet vir ons gely, het sy lyding vir ons geen doel gehad nie.
Elkeen moet kies: Kyk, Ek staan by die deur en Ek klop. As iemand my stem hoor en die deur oopmaak, sal Ek by hom ingaan en saam met hom die feesmaal hou, en hy saam met My (Openb. 3: 20).
Ons hemelse Vader, dankie vir u groot liefde soos wat U dit aan ons openbaar het in die lewe en offer van Jesus, ons Here. Amen.
Gert Berning
